បើសិនជាការឈឺកែងជើងអ្នកកើតឡើងនៅខាងក្រោមបាតកែងជើងតែម្តង នោះវាទំនងជាបណ្តាលមកពីការរលាកសរសៃនៅបាតជើង Plantar Fasciitis នោះតែម្តង។ បើសិនជាការឈឺចាប់នៅខាងក្រោយកែងជើងវិញ នោះអាចជាការរលាកសរសៃខាងកែងជើង Achilles Tendinitis វិញ។
ទោះបីជាការឈឺកែងជើងជារោគសញ្ញាដ៏កម្រនៃជំងឺធ្ងន់ធ្ងរក៏ដោយក៏វាអាចរំខានដល់សកម្មភាពធម្មតាៗរបស់អ្នក ជាពិសេសការហាត់ប្រាណបានដែរ។
អ្នកគួរតែទៅពិគ្រោះជាមួយគ្រូពេទ្យភ្លាមបើសិនជាមានអាការៈដូចជា៖
- ឈឺចាប់ធ្ងន់ធ្ងរ និងហើមនៅក្បែកែងជើង។
- មិនអាចបតប្រអប់ជើងចុះក្រោមបាន ឬលើកម្រាមជើងដើម្បីដើរធម្មតាបាន។
- មានអាការៈឈឺកែងជើងផ្សំគ្នានឹងក្តៅខ្លួន ស្ពឹក ឬឈឺឈៀបៗនៅកែងជើង។
- ឈឺកែងជើងធ្ងន់ធ្ងរភ្លាមៗក្រោយពីមានរបួសរួច។
- ការឈឺចាប់ចេះតែបន្តនៅពេលអ្នកមិនអាចដើរបាន ឬឈរបាន។
- ឈឺយូរជាងបីសប្តាហ៍ ទោះបីជាក្រោយពីសម្រាកហើយហើយ ឬព្យាបាលដោយស្អំទឹកកក និងការព្យាបាលផ្សេងៗទៀតហើយក៏ដោយ។
ការឈឺកែងជើងច្រើនតែបាត់ទៅវិញដោយខ្លួនឯងដោយការថែទាំសុខភាពដូចខាងក្រោមនេះបើសិនជាមិនមែនជាលក្ខណៈធ្ងន់ធ្ងរ។
សម្រាក៖ បើសិនជាអាច ចូរចៀសវាងសកម្មភាពទាំងឡាយណាដែលដាក់សម្ពាធកាន់តែខ្លាំងលើកែងជើងដូចជា ការរត់ ឬឈរយៈពេលយូរ ដើរលើផ្ទៃដែលរឹងៗ។
ទឹកកក៖ ចូរស្អំទឹកកកនៅលើកែងជើងរយៈពេល ១៥ ទៅ២០នាទី ចំនួនបីដងក្នុងមួយថ្ងៃ។
ប្រើស្បែកជើងថ្មី៖ ចូរប្រាកដថាស្បែកជើងដែលអ្នកពាក់នោះគឺល្មមជើងល្អ និងផ្តល់នូវការទ្រទ្រង់ច្រើន។ បើសិនជាអ្នកជាអត្តពលករ ចូរជ្រើសរើសស្បែកជើងដែលត្រូវគ្នានឹងកីឡាដែលអ្នកលេង និងផ្លាស់ប្តូរវាឱ្យបានទៀងទាត់ផង។
ថ្នាំបំបាត់ការឈឺចាប់៖ ថ្នាំអាស្ពីរីន អាចកាត់បន្ថយការឈឺចាប់ និងរលាកបាន៕
